Vers van de pers!Donderdag 1 juli, Canada Day, om 10.03 am ben jij geboren in Oakville Trafalgar Memorial Hospital. Je weegt 3250 gram (7 pound 2,5 ounce) en bent 52 cm lang. We noemen je Julia Sophie.
***
Het begon midden in de nacht: Rond drie uur werd ik wakker met weeën die eerst om de 15 minuten en toen om de 10 minuten kwamen. "Moeten we straks toch nog iemand gaan wakker bellen", dacht ik. Maar de frequentie nam weer af en mede door de Gravol* viel ik weer in slaap.
06:00 am: Nee, ik heb het me niet verbeeld, het is echt begonnen. Dus toen Martijn wakker werd vertelde ik hem dat hij beter niet met Jesper naar Ontario Place kon gaan vandaag, maar in plaats daarvan een rugzakje moest pakken en Harry en Tamara sms-en dat ze op je grote broer mochten passen.
08:00 am: Tijdens het ontbijt zat ik toch al om de 6 minuten de weeën weg te blazen. We vertelden Jesper dat de baby vandaag zou komen en dat vond hij heel interessant, al snapte hij niet helemaal waarom hij niet bij ons kon blijven.
08.40 am: Even later stond ik mijn tanden te poetsen toen PLONS! mijn vliezen braken. Omdat ik de kleur van het vruchtwater niet helemaal vertrouwde liet ik papa de verloskundige oppiepen. Binnen 10 minuten belde studente Amy terug en ik deed mijn verhaal. Zij heeft daarna overlegd met Kathryn die mij weer belde en zei dat ze binnen 45 minuten thuis zouden langs komen om de situatie te beoordelen. Een begrijpelijke beslissing, ware het niet dat in die korte tijd de weeën opeens korter op elkaar kwamen en veel sterker waren. Dus we vertelden Kathryn dat ik echt geen uur kon wachten en dat we NU naar het ziekenhuis zouden rijden.
09:00 am: We hebben Jesper in de auto geladen, zeiden buurvrouw Tracy gedag en reden naar Lees Lane. Het laatste stukje naar het ziekenhuis heb ik papa de alarmlichten aan laten zetten, door rood laten rijden en auto's laten inhalen waar dat niet mocht. Ik geloof dat hij een beetje nerveus van mij werd, maar jij leek opeens heel veel haast te krijgen: De weeën kwamen nu al om de 3 minuten en waren best heftig.
09:40 am: Aankomst in Oakville Trafalgar Memorial Hospital. De verpleging wees me een verloskamer toe, gaf me een ziekenhuisschort om aan te trekken en informeerde ons dat ze verder niets zouden doen en dat we op de verloskundige(n) moesten wachten. Ik was nog niet halverwege met omkleden toen ik toch overduidelijk persweeën kreeg en papa de verpleging liet halen. Die schrokken toch wel even en gingen snel van alles bij elkaar rapen. Gelukkig kwamen toen Kathryn en Amy en even later ook Karin binnen.
10:03 am: Na vier (of was het vijf?) keer persen ben jij geboren. Zes dagen voor de uitgerekende datum, dus je zit nog onder de vernix en hebt van die donshaartjes op je lichaam. Maar je bent helemaal compleet en je longen doen het prima. O ja, en je bent een meisje!
01:00 pm: Nadat papa en de verloskundigen alle formaliteiten hebben geregeld (je had zo'n haast dat we achteraf nog allerlei formulieren moesten ondertekenen), zijn we uit het ziekenhuis ontslagen en hebben je naar huis gebracht.
*Gravol is een middel tegen misselijkheid, maar wordt door de verloskundige ook geadviseerd tijdens het eerste stadium van de bevalling omdat het je suf/slaperig kan maken.
De eerste foto's staan op flickr!
