Ik voel me niet zo geweldig

Toen ik in verwachting was van jouw grote broer had ik werkelijk nergens last van: Oké, ik viel bijna in slaap tijdens een Golden Earring concert (toch aardig wat decibels) en heb Oud & Nieuw volledig gemist, maar afgezien van die typische vermoeidheid gedurende de eerste drie maanden ging alles perfect.

Nu ik dit schrijf ben ik ongeveer 6 weken en sinds kort weer hondsmoe, maar helaas ook bijna de hele dag door misselijk. Ik heb continue het gevoel dat ik vol zit, maar moet toch zo ongeveer elk uur iets eten omdat ik anders het gevoel heb van mijn stokje te gaan. Helaas smaakt bijna niets me. Toen ik van Jesper in verwachting was vond ik thee, mijn lijfdrank, niet meer te drinken en ook broccoli-bami smaakte me niet. Thee is dit keer ook weer smerig, maar daar blijft het jammer genoeg niet bij. Een cup-a-soupje wil er nog wel eens ingaan en wat ik nu ook regelmatig eet zijn gemberkoekjes tegen de misselijkheid. Ik probeer wel genoeg te eten, al is het vaak met tegenzin, want ja, we hebben de voedingstoffen allebei nodig!

Geheim???

De eerste paar maanden willen wij jouw bestaan nog even voor onszelf houden. Gewoon omdat de kans dat het fout gaat in het begin altijd aanwezig is, maar voornamelijk omdat we het wel leuk vinden samen een geheimpje te hebben. En dat is soms heel moeilijk, bijvoorbeeld toen ik jouw tante Angela aan de telefoon had en haar vroeg hoe het met een zwangere vriendin van haar ging. Die voelt zich dus niet zo lekker; ze is moe, misselijk en moet om het half uur eten. Juist, zo voel ik me dus ook zo ongeveer en dan moet ik me echt inhouden om niet te zeggen: "Ik weet precies hoe ze zich voelt..."

Aan de andere kant lijkt iedereen bij Kuehne & Nagel (papa's werk) wel te ruiken wat er aan de hand is. Martijn krijgt steeds vragen en het zou me niets verbazen als er wat weddenschappen lopen. Maar zelfs als mensen rechtstreeks vragen of ik soms zwanger ben, zeggen we glashard "nee".

Nu doet de bizarre situatie zich voor dat de hoge bazen van KN zich gezamenlijk bezig houden met Martijn's loopbaanplanning: We zitten nu al ruim twee jaar in Canada en dus is het hoog tijd voor een overplaatsing, vinden ze, rond juli zo ongeveer? Dus heeft papa al -op de dag dat ik de test had gedaan- met Jon in Schindellegi moeten bellen om hem in te lichten over jouw komst om dit uit te stellen. En vandaag moest hij in een gesprek met Stefan Kneubuhler (zijn baas), Michael Schimpf (baas Stefan) en Gerard van Kesteren (daar weer baas van) ook weer toelichten waarom hij persé niet aan het begin van de zomer kan verhuizen. De reactie van Stefan K. daarop: "Ik wist het, ik wist het!!"

De top van KN is dus al van jouw komst op de hoogte, maar de familie hebben we nog niets verteld...

Het is officieel

Je hebt gekke ouders. Het eerste gesprek dat we over jouw komst hebben gaat via de mail en verloopt als volgt:

M: Hoe voel je je vandaag? Wat beter als gisteren? Jesper was weer erg vrolijk op school, hij is echt heel trots dat hij nu steeds naar de seniors mag. Toen we zijn schoenen aan deden, hoorde hij al dat de seniors zich gingen opstellen om naar de klas te lopen en hij was helemaal blij. Hij wilde geen ontbijt in de junior room maar ging gelijk klaar staan in de rij om naar de senior room te mogen lopen.
A: Buik wat rustiger. De vermoeidheid sloeg gisteren pas na de lunch toe, dus daar kan ik nog weinig over zeggen. Ela of Karen nog gezien?
M: Karen kwam vragen hoe het ging en heeft gelijk de diagnose gesteld. Moest je beterschap wensen. Het was gezellig en ze hebben lekker gegeten, schijnbaar een heel fijn restaurant.
A: En wat is de diagnose?
M: Baby
A: O werkelijk? Dan ben ik voorlopig nog niet beter.
M: Dus geen groot diner doen op 31 dec?
A: Huh?
M: Dacht aan de vorige keer dat je zwanger was en Oud & Nieuw....
A: O.... Maarreh, zouden we niet eerst zeker moeten weten of ik zwanger ben dan?
M: Da's wel handig ja.
A: Maar goed dat ik een test heb gekocht dan.
M: Kan dat niet gewoon op je werk?
A: Zonder afspraak zeker: En hoe lang had je willen wachten op de uitslag?
M: Je hebt gelijk, daar had ik niet aan gedacht. Kunnen het vanavond wel samen doen. Doe je vandaag de bami met de striploin? Ik weet niet of de andijvie of het vlees eerder op moet.
A: Vandaag de bami, morgenochtend test, morgenavond andijvie. Mee eens?
M: Ja. Ik wil alleen vanavond na de bami nog wat hardlopen in het schema zetten.
A: Vooruit maar weer.

En zo geschiedde. Op donderdagochtend 12 november heb ik voor de tweede keer in mijn leven op een staafje geplast. Na een paar minuten kwam het resultaat:

De nieuwste, digitale, Clearblue test geeft ook een indicatie van het aantal weken