30 weken, 5 dagen

Het was alweer tijd voor onze check-up! Dus ik heb mijn slaperige lichaam van de bank gehesen en ben in een kokende auto gestapt. Het is buiten 25 graden!

Mama's statistieken, voor de geïnteresseerden onder ons, waren weer goed.
Gewicht: 59 kilo
BP: 118/66 jippie, eindelijk een beetje normaal!
Urine: goed en goed
Fundus: 30,5 cm

Kathryn kon je goed voelen. Je lag in je 'normale houding': hoofd beneden, rug en billen fijn tegen mama's rechterkant genesteld. Je hartslag was dus ook makkelijk te vinden en duidelijk te horen met ca. 150 bpm.

Mijn bloed is afgenomen (2 buisjes) om mijn ijzergehalte te testen en Kathryn informeerde me dat ze zelfs tijdens de bevalling bloed afnemen. Ik vraag me af of dat wel volgens het Internationale Verdrag voor de Mensenrechten is. Het klinkt namelijk verdacht veel als foltering! Gelukkig voor hen heb ik nooit een probleem gehad met bloedprikken.

Verder geen bijzonderheden. Ik heb vroeg nog welke formula (babymelk-poeder) ze gebruiken in OTMH, maar dat wist ze niet zeker. Het komt natuurlijk ook niet al te vaak voor dat een moeder er vanaf dag 1 voor kiest om geen borstvoeding te geven. De situatie is hier niet zo erg als in Nederland, waar ze (0verheid en zorgverleners) je echt een schuldgevoel proberen aan te praten, maar het is niet de standaard.

Toegegeven, mijn beweegredenen om geen borstvoeding te geven waren/zijn nogal egoïstisch, maar voor mij zwaarwegend genoeg om niet toe te geven aan de druk van buitenaf. Goed, dan toch de verdediging maar even op een rijtje:
1. Ik wil zo snel mogelijk van mijn G-cup af. Voor de heren onder jullie: Nee, dat is absoluut niet sexy, maar vooral erg ongemakkelijk, soms zelfs pijnlijk en past totaal niet bij mijn postuur.
2. Ik heb mijn slaap nodig! En aangezien het bewezen is dat fles-kinderen sneller/langer doorslapen...
3. Samenhangend met punt 2: Iedereen kan jou nu een flesje geven, zo leuk voor familie en vrienden! Natuurlijk, als je kolft is die mogelijkheid er ook, maar dan ben ik helemaal zo'n melkfabriek. Met een beetje pech ben je 6-8 uur per dag kwijt aan borstvoeding geven en dan zou je tussendoor ook nog moeten kolven? Nee, dank u vriendelijk!

Dus egoïstisch? Absoluut! Maar je zal er heus niets aan overhouden. Je broer Jesper is er ook groot mee geworden. En een vrolijke, uitgeruste moeder is ook heel wat waard!

Volgende afspraak: maandag 17 mei, same time, same place, maar weer bij Karin.