22 Weken

Het is vandaag mijn tweede check-up bij Kathryn, mijn primary midwive. Afgelopen maand was ze op vakantie en daarom moest ik twee keer achter elkaar naar Karin. Het duurde vandaag niet lang; binnen 30 minuten stond ik alweer buiten.

We hebben eerst de uitslag van de echo besproken. Zoals zij het zei was alles in principe goed. Er was wel een licht plekje op je hart gevonden: Dit kan een teken van Down Syndroom zijn, maar aangezien alle andere symptomen ontbraken, was er volgens haar geen reden voor ongerustheid en hoefde er ook geen aanvullend onderzoek te worden gedaan. Dit schijnt 1 op de 20 keer te worden gevonden en stel dat we een extra echo zouden laten maken (of genetisch onderzoek laten doen), dan is de kans groot dat ze het niet nog eens zien. Daar gaan we dan maar vanuit.

Voor de statistieken:
Ik weeg nu zo'n 56 kilo
BP 110/65, gelukkig een stuk normaler dan de laatste keer
Urine: goed -de uitslagen van het uitgebreide urine-onderzoek waren dit keer wel aangekomen en ook deze waren allemaal negatief; goed dus.
Fundus: 21.5 cm (fundus meten ze hier pas vanaf 20 weken)

Jij:
Het was even zoeken, want je duikelde steeds weg voor de doptone, maar je hartslag was ongeveer 145 bpm. Kathryn zei ook dat ze je tegen de doptone voelde schoppen... Brutaaltje!

Ik heb nog wel melding gemaakt van het feit dat ik sinds een aantal weken een beetje last heb van mijn bekken -last, geen pijn. Haar laconieke reactie daarop: Welcome to the world of second pregnancies! Of zoals Martijn al zo tactisch zei: "Ach, alles is een beetje uitgezakt hè!" En daar kan ik het dus mee doen.

Volgende afspraak: maandag 29 maart 10:00 uur, weer bij Kathryn (ze wil de schade inhalen)