De geschiedenis herhaalt zich: Net als vijf jaar geleden, ongeveer in dezelfde periode van mijn zwangerschap, sta ik met verfroller en kwast in mijn handen. Probeerde ik toen zo ongeveer het halve huis van een vers laagje te voorzien*, inclusief een leuk streeppatroon in de woonkamer, nu blijft het bij een boekenkast.
Jaren geleden kochten wij bij IKEA (uiteraard) een Leksvik boekenkast in antiek grijs. "Lelijk kleurtje, maar dat zal ik wel eens overschilderen," zei ik toen. Diezelfde kast staat nu al 2 1/2 jaar in 14 delen in de kelder nog grijzer te worden. Typisch vrouwenlogica om hem nu persé in de babykamer te willen hebben - kan er leuk allerlei babyspul in het zicht staan, zonder dat wij gaten in de muur hoeven te boren. Maar ja, dat grijze kleurtje kan dus echt niet.
Gelukkig staan er diverse verfrestjes van het huis in de kelder, waaronder twee blikken Oxford White. Helaas niet allebei in de zijdeglans variant, maar dan gebruiken we de matte verf wel als een soort grondlaag. Met een beetje geluk heb ik dan precies genoeg zijdeglans om de kast af te werken.
En dus was ik deze week regelmatig in mijn oude kloffie in de kelder te vinden. Ja, ook dat riep weer herinneringen op, want 'mijn oude kloffie' paste mooi niet om mijn bijna-6-maanden-buik. Dus net als vijf jaar geleden heb ik maar een broek en shirt opgeofferd. Kinderen zijn duur, zucht!
* We hadden een uitbouw aan onze huiskamer laten maken waardoor de gehele beneden verdieping opnieuw geverfd diende te worden, inclusief kozijnen. Ook was er een zolderkamer gemaakt met Velux-raam, dus nog meer kozijnen. En ach, ik was toch bezig, dus ook de kozijnen en plintjes in de babykamer maar wit geverfd, want dat staat zo lekker fris.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten